2020 – nu

Abdoul neemt weer deel aan het leven

Abdoul werd door zijn neef gevraagd om hem te komen helpen om zijn stier naar een ander weiland te brengen. Helaas viel Abdoul en de stier stapte op zijn onderbeen. In het ziekenhuis bleek dat zijn been moest worden geamputeerd. De ouders van Abdoul zijn arm en konden een prothese voor hun zoon niet betalen. 

Abdoul zat in het vierde leerjaar op de middelbare school maar hij was boos en verdrietig dat hij niet meer kon lopen. Hij ging niet meer naar school en zonderde zich af. 

Tot een medewerker van een lokale partnerorganisatie van het Liliane Fonds hoorde van de problemen van Abdoul en er voor zorgde dat hij een passende prothese kreeg waar hij weer goed mee leerde lopen. Abdoul kreeg ook psychische begeleiding en hij overwon geleidelijk zijn schaamte. 

Hij gaat weer naar school, trekt op met zijn vrienden en is blij dat hij er weer helemaal bij hoort. Zijn contactpersoon bij de partnerorganisatie heeft nog regelmatig gesprekken met hem. Abdoul is ook heel blij dat hij bij vragen of problemen altijd bij hem terecht kan. 

Darwin kan weer met zijn vriendjes spelen

Darwin en zijn familie wonen in een afgelegen gebied in de Filippijnen. Het gezin is arm. 

Darwin is geboren met een vergroeid rechtervoetje en onderbeen. Pas toen Darwin 8 jaar oud was kwamen zijn ouders in contact met de partnerorganisatie van het Liliane Fonds in de Filippijnen, waarna er voor het eerst door een arts aandacht werd geschonken aan zijn been. De beste oplossing voor hem was om zijn vergroeide beentje te amputeren. Daarna kreeg Darwin een prothese, wat meteen voor een grote verandering zorgde in zijn jonge leventje. Eindelijk kon hij meespelen met zijn vriendjes. Tot een bot in zijn rechterbovenbeen te hard ging groeien en tegen de prothese duwde. 

Darwin moest opnieuw worden geopereerd. Er werd gewacht tot de schoolvakantie om de operatie te laten plaatsvinden en toen de wond volledig was genezen was kreeg hij een nieuwe prothese. 

Darwin blijft onder controle en als het nodig is wordt zijn prothese aangepast of vervangen omdat hij weer gegroeid is. 

Darwin’s ouders zijn heel erg blij met de hulp die hun zoon tot nu toe al heeft gekregen en ze zien zijn toekomst hierdoor ook positief in. 

Jemson voetbalt weer

Jemson is geboren met een klompvoetje. Lopen was een probleem. 

De ouders hebben een klein boerderijtje ver van de stad. Het gezin met twee kinderen is arm. De ouders hadden geen idee dat hulp voor Jemson mogelijk was. Tot zij een andere jongen ontmoetten en hoorden dat ook hij geboren was met een klompvoetje en nu goed kon lopen. 

Zij namen contact op met het ziekenhuis en Jemson kon, met steun van het Liliane Fonds, worden geholpen. 

Na een kleine operatie kreeg Jemson een gipsbehandeling. Hierbij wordt gipsverband steeds verwisseld om zo de stand van zijn voetje geleidelijk te corrigeren. Zijn vader maakte trouw iedere keer met zijn zoon de lange reis naar het ziekenhuis. Na vier maanden was de correctie voltooid en kreeg Jemson orthopedische schoenen waar hij goed mee leerde lopen. En toen kon Jemson met zijn nieuwe schoenen trots zelf naar school lopen. 

Jemson blijft nog onder controle om te volgen of de stand van zijn voetje goed blijft. Als dat nodig is worden zijn schoenen, met steun van het Liliane Fonds, aangepast of vervangen omdat hij groeit. 

Jemson doet het goed op school en is blij met alle vriendjes die hij nu heeft, waar hij mee kan spelen en zelfs mee kan voetballen. 

Lizeth kan meedraaien in het restaurant van haar moeder

Lizeth is verstandelijk beperkt en ze heeft problemen met bewegen en praten. Lizeth kon de lessen in het gewoon onderwijs niet volgen en heeft geen opleiding gehad. 

Zij woont met haar ouders en een oudere broer in een tweekamerwoning ‘onder constructie’ (het geld voor voltooiing was op). De slaapkamer is gemeenschappelijk, geen goede omgeving voor een tiener. 

Lizeth was voornamelijk thuis en hielp haar moeder met wat huishoudelijk werk. Lizeth voelde zich vaak eenzaam. Ze wil graag contact maken met anderen maar vind dit erg moeilijk. 

Lizeth hoorde zelf via-via van een partnerorganisatie van het Liliane Fonds waar ze geholpen zou kunnen worden. Dat bleek inderdaad het geval. Lizeth krijgt er logopedie om duidelijker te leren praten, groepstherapie om beter te leren functioneren in groepjes, psychische begeleiding om haar zelfvertrouwen te verbeteren en in het onderdeel ‘vakopleiding’ leert ze koken en bakken. Dat komt goed van pas, want haar moeder is kokkin in een restaurant en daar mag Lizeth meehelpen in de keuken. Ze mag daar afwassen en meehelpen met gerechten bereiden, maar tegenwoordig mag ze ook aan tafel bedienen. Dat gaat allemaal heel aardig en op termijn zal ze hier zeker ook wat mee kunnen verdienen en bijdragen aan het nu nog karige gezinsinkomen. 

Voor Lizeth maakt de ondersteuning die zij kreeg een wereld van verschil. Zij telt weer mee. 

Souleymane loopt zonder krukken

Souleymane heeft door een val uit een boom zijn been gebroken. Hij is wees en woonde bij een opa in een dorp in het binnenland. Hulp was ver te zoeken. De beenwond is gaan ontsteken, op den duur moest het onderbeen zelfs worden geamputeerd. Souleymane heeft lang met twee krukken gelopen. 

Toen zijn opa overleed trok Souleymane naar de stad. Daar kwam hij in contact met een partnerorganisatie van het Liliane Fonds. Deze heeft ervoor gezorgd dat Souleymane een prothese kreeg. Hij heeft nu zittend werk gevonden, hij werkt als schoonschrijver. Buiten werktijden kan hij volop meedoen, want nu kan hij lopen zonder krukken en dat maakt zijn bewegingsvrijheid veel groter. 

De foto dateert uit de revalidatieperiode, waarin Souleymane nog moest wennen aan het lopen zonder krukken.